Odkrycie biomarkera infekcji wirusem zapalenia wątroby typu C
Zapalenie wątroby typu C jest poważnym problemem zdrowotnym, szczególnie w Egipcie i innych krajach śródziemnomorskich. U przewlekle chorych może występować marskość wątroby, rak wątrobowokomórkowy (HCC) i chłoniak nieziarniczy. W przeciwieństwie do innych przewlekłych infekcji, takich jak zakażenie wirusem HIV, wirus HCV może zostać usunięty z organizmu. Do usunięcia wirusa może dojść spontanicznie w ostrej fazie infekcji lub po podaniu interferonu (IFN) typu I. Lepsze poznanie tego zjawiska pomogłoby w opracowaniu profilaktycznych szczepionek przeciwko wirusowi HCV, zwiększających aktywność układu odpornościowego. Finansowana ze środków UE inicjatywa Sphinx ma na celu zidentyfikowanie nowych biomarkerów i zbadanie mechanizmów spontanicznego usuwania HCV podczas ostrej infekcji. Partnerzy projektu chcą wykorzystać technologie "omiczne", aby scharakteryzować swoistą dla HCV komórkową odpowiedź immunologiczną w fazie usuwania wirusa i ocenić ewentualne zmiany genetyczne i epigenetyczne, które mogłyby potencjalnie poprzedzać usunięcie. Głównym celem inicjatywy Sphinx jest utworzenie kohorty pacjentów z HCV i założenie centralnej bazy danych klinicznych, epidemiologicznych i biologicznych wszystkich pacjentów. Uzyskano już sygnatury białek w przypadku pacjentów z zapaleniem wątroby typu A, B i C, a obecnie trwa ocenianie ich potencjału jako biomarkerów choroby. Aby przeanalizować aktywację komórek odpornościowych podczas spontanicznego usuwania wirusa HCV, naukowcy prowadzą badania na bazach danych oraz in silico. Dzięki temu udało się zidentyfikować epitopy limfocytów T swoiste dla genotypu 4 HCV, a także epitopy wspólne dla różnych genotypów wirusa. Ponadto, konsorcjum jest zainteresowane przeprowadzeniem analizy genetycznej polimorfizmów w rożnych genach, aby znaleźć potencjalne korelacje ze spontanicznym usuwaniem HCV. Wyselekcjonowano w sumie 43 geny, ze szczególnym uwzględnieniem genu IL28B. Dzięki wsparciu wymian naukowych między partnerami stworzono możliwości szkoleń w zakresie epidemiologii klinicznej i identyfikacji biomarkerów. Gdy dodamy do tego nowo powstałe metody analityczne, projekt Sphinx ma szansę udoskonalić i przyspieszyć identyfikację pacjentów z ostrym HCV. Co więcej, nowe informacje na temat patogenów ostrego HCV powinny umożliwić skuteczniejsze radzenie sobie z tą chorobą i jej leczenie.
