Zwiększanie dokładności w chirurgii genomowej
Istnieje bardzo wiele danych na temat sekwencji genów, jednak genomika funkcjonalna nie dostarczyła niezbędnych informacji na temat dokładnej roli większości spośród tych genów. Względnie nowa technologia, rekombinacja wzbudzana meganukleazą, umożliwia wysoce efektywne celowanie w homologiczny gen, proces, w którym identyczne geny śledzone są w obrębie genomu. Rekombinacja wzbudzana meganukleazą wymaga wysoce skutecznych enzymów, endonukleaz, które mogą namierzyć i przeciąć lub rozszczepić obie nici DNA w określonym wcześniej miejscu. Finansowany przez UE projekt MEGATOOLS skupił się zatem na opracowaniu wysoce precyzyjnych endonukleaz, które byłyby ukierunkowane na jeden określony odcinek nukleotydu lub sekwencję DNA. MEGATOOLS był projektem multidyscyplinarnym, w którym udział wzięli partnerzy, którzy mieli niezbędny wkład w biochemię i biologię cząsteczkową i komórkową, a także umiejętności techniczne w zakresie analizy danych. Zamiarem naukowców było przełożenie zagadnień z dziedziny genomiki funkcjonalnej na aplikacje inżynierii genomowej, które są ważne z naukowego i gospodarczego punktu widzenia. Podczas trwania projektu naukowcy wykorzystali genomy gryzonia w celu ulepszenia platformy technologicznej na rzecz precyzyjnej chirurgii genetycznej. Zespół Megatools z powodzeniem naprawił sekwencję genową chomika i wprowadził geny odporności na hygromycynę, antybiotyk, i 6-tioguaninę, związek farmaceutyczny używany w przypadku raka i łuszczycy. Zestawy manipulacji genowej MEGATOOLS zostały skomercjalizowane na rzecz docelowej integracji sekwencji genowych. Proces ten wymaga wycinania I wklejania wykonywanego przez meganukleazę, macierz integracyjną I proces rekombinacji homologicznej. Docelowa integracja sterowana meganukleazą może być stosowana w szerokim spektrum procesów biotechnologicznych. Jednym z zastosowań jest przyspieszenie procesu opracowywania leków. Celowanie genowe in vivo to wyjątkowe I potężne narzędzie na arenie badawczej genomiki funkcjonalnej.
