Udoskonalenie sposobów wspierania dzieci z urazami psychicznymi
Finansowany ze środków UE projekt CHILD TRAUMA NETWORK ("Psychological network support to violence traumatized children: disasters, conflicts") ma na celu udoskonalenie pomocy oraz interwencji w sytuacjach urazów psychicznych spowodowanych przemocą. Utworzona w 2004 r. sieć skupiająca psychiatrów oraz psychologów klinicznych z 10 krajów regionu Morza Śródziemnego: Algierii, Belgii, Egiptu, Francji, Hiszpanii, Libanu, Maroka, San Marino, Tunezji oraz Włoch. Ta frankofońska grupa skoncentrowała się na pogłębianiu wiedzy oraz udoskonaleniu działań z zakresu wsparcia i opieki nad dziećmi, które doznały urazu psychicznego w drodze przemocy spowodowanej katastrofami, takimi jak wojna czy terroryzm. Istotne praktyki oraz koncepcje wykładane na świecie opierają się głównie na klasyfikacji zaburzeń psychicznych Amerykańskiego Towarzystwa Psychiatrycznego (DSM). To podejście nie odzwierciedla jednak w odpowiedni sposób krajów ujętych w projekcie ani nie może być zastosowane w celu właściwej reakcji na rzeczywistość kliniczna występującą w tych krajach. Uznając te niedociągnięcia, naukowy pracujący w ramach sieci podjęli działania w celu harmonizacji doktryn działania oraz praktyk dotyczących trzech etapów traumy: bezpośredniej, pośredniej i opóźnionej chronicznej. Wysiłki były w szczególności nakierowane na opracowanie prostych narzędzi klinicznych służących do badania, oceny oraz leczenia. Ponadto ważnym elementem projektu było zwrócenie uwagi na różnice wynikające z wartości kulturowych i zwyczajów, a także nacisk na równouprawnienie płci w dostępie do pomocy i kwestie etyczne. W celu realizacji założeń projektu CHILD TRAUMA NETWORK partnerzy podjęli prace nad opracowaniem wspólnego podręcznika dla młodych psychiatrów, psychologów oraz innych specjalistów ds. Zdrowia psychicznego. Książka, która ukierunkowana była na nauczanie, szkolenie oraz praktykę w zakresie wsparcia medyczno-psychologicznego oraz psychologiczno-społecznego, została przekazana krytykom, a następnie zmodyfikowana na podstawie ich opinii. Kolejnym celem było utworzenie w każdym kraju systemu pomocy umożliwiającego krajowi partnerskiemu zwrócenie się do innych krajów partnerskich o pomoc lub udostępnienie zespołów wsparcia. W ujęciu ogólnym wyniki projektu są obiecujące dla dzieci dotkniętych przemocą oraz urazem psychicznym: zintensyfikowanie środków wspomagających w czasie katastrofy w celu skuteczniejszego wsparcia I interwencji.
