Słodka woda transportowana drogą morską
Globalne ocieplenie i zmienne opady powodują niedobory wody w niektórych regionach Europy, zamieszkiwanych przez 18% populacji kontynentu. Problem dotyczy też 20% światowej ludności, czyli 1,2 mld ludzi. W kontekście europejskim jest on najbardziej odczuwalny na Cyprze, w Grecji, we Włoszech, na Malcie, w Hiszpanii i Turcji, a dodatkowo potęguje go rosnący ruch turystyczny i postępująca urbanizacja. Ponieważ woda morska w coraz większym stopniu przedostaje się do przybrzeżnych formacji wodonośnych, UE poszukuje bardziej ekologicznych sposobów transportowania słodkiej wody. Zadania tego podjęli się uczestnicy finansowanego ze środków UE projektu REFRESH ("Green technology for fresh water sea-transportation based on a flexible containers system"). Konsorcjum projektu, pracujące pod przewodnictwem greckiej firmy transportowej, przygotowało koncepcję systemu modułowych, połączonych ze sobą, elastycznych zbiorników, które mogą być ciągnięte drogą morską przez holowniki. Metoda taka byłaby bardziej opłacalna niż transportowanie wody tankowcami oraz bardziej przyjazna dla środowiska niż odsalanie. Wykorzystując wcześniejsze prace w tej dziedzinie i udoskonalając ich wyniki, zespół projektu pokonał ograniczenia dotyczące konstrukcji, wytrzymałości, rozmiarów i sposobów przenoszenia zastosowanych rozwiązań. Opracowano nowe powlekane, nadające się do recyklingu tkaniny do produkcji worków na wodę o długości 20 i szerokości 4 metrów. Po wykonaniu prototypowych worków przeprowadzono testy przy wybrzeżach Krety, transportując 200 ton słodkiej wody. Worki okazały się bardzo skuteczne i stabilne podczas transportu dzięki zestawowi pływaków zintegrowanych z systemem. Worki wytrzymały także trudne warunki panujące podczas holowania, potwierdzając swoją przydatność do zastosowania w środowisku morskim. Projekt powinien przynieść liczne, długofalowe efekty, począwszy od poprawy sytuacji przemysłu turystycznego w południowej Europie (np. na suchych greckich wyspach), po zwiększenie dostępności słodkiej wody do użytku rolnego i przemysłowego. Partnerzy projektu rozpoczęli już analizowanie różnych możliwości wykorzystania tej technologii, która może znaleźć zastosowanie w innych częściach świata, na przykład w regionie Zatoki Perskiej, w Lewancie i Afryce Północnej.
