Żyzna gleba dla obniżenia zanieczyszczenia wody
Nawozy, zarówno organiczne, jak i chemiczne, pomogły pobudzić produktywność rolną, a ich wykorzystywanie prawdopodobnie będzie kontynuowane, jako że zapasy żywności są coraz silniej nadwyrężane. Jednak nawozy zawierają azotany, które wpływają do rzek i innych dróg wodnych, zanieczyszczając europejskie zasoby wodne, jeżeli występują w wysokich stężeniach. Podjęcie tego wyzwania, które nie respektuje granic państwowych, wymaga ogólnoeuropejskiego podejścia. To dlatego europejscy liderzy wypracowali dyrektywę w sprawie azotanów, aby ograniczyć tę formę zanieczyszczenia wody. Pomimo licznych sukcesów, należy podjąć odpowiednie działania, które usprawnią wdrożenie tej dyrektywy, zwłaszcza w strefach podatnych na działanie azotanów. W ramach finansowanego przez UE projektu N-Toolbox ("Toolbox of cost-effective strategies for on-farm reductions in N losses to water") opracowano opłacalne technologie, które mogłyby być stosowane przez poszczególne gospodarstwa w procesie ochrony wody przed skażeniem azotanami. Strategie sformułowane przez zespół N-Toolbox skupiły się na przyczynach źródłowych skażenia azotanami. Jak można się było spodziewać, zespół projektu nie odkrył "złotego środka", który rozwiązałby problem. Zamiast tego zidentyfikowano "sieć rozwiązań częściowych", które w połączeniu mogą przynieść znaczne korzyści w kontekście ochrony przez azotanami w gospodarstwach rolnych. Schemat decyzyjny opracowano przez zespół N-Toolbox jest użyteczny zarówno dla rolników, jak i dla decydentów, pomagając im w identyfikacji najodpowiedniejszych strategii względem określonych systemów. Na przykład, innowacyjne systemy zarządzania nawozem naturalnym mogą zapewnić twórcze sposoby na obniżenie stężenia azotanów. Przykładem tego działania jest wytrawianie beztlenowe, które ogranicza objętość obornika, umożliwiając bardziej ukierunkowane rozprowadzenie materiału osadowego. Ponadto, zespół N-Toolbox odkrył, że rozmaite narzędzia monitorowania, testowania i modelowania azotanu mogłyby pozbawić proces nawożenia ciężaru przypuszczeń. To pomogłoby rolnikom zoptymalizować użycie nawozów, minimalizując tym samym odpływ azotanu. Zespół projektu N-Toolbox przetestował także rozmaite strategie ze swojego katalogu w czterech uczestniczących regionach, aby porównać i zestawić ze sobą efektywność każdego z nich. W ramach projektu starano się udokumentować sukcesy i porażki, aby uzyskać solidne podstawy, które posłużą do rozwiązania problemu skażenia azotanami. Doświadczenia zgromadzone podczas tych analiz przypadków zostaną wykorzystane do sporządzenia strategii wykorzystania podejścia N-Toolbox na poziomie gospodarstw, jak i zbiorników wody.
