Umożliwienie osobom starszym wsparcia siły roboczej UE
Starzenie się społeczeństwa i siły roboczej stanowi jedną z dominujących zmian we współczesnych europejskich społeczeństwach. Zmiana ta stanowi wyzwanie w zakresie wykorzystania potencjału osób starszych, zarówno wewnątrz rynku pracy, jak i poza nim. Rynki pracy potrzebują wyższych wskaźników udziału zarówno kobiet, jak i starszych pracowników. Aby uzyskać lepszą perspektywę do analizy tych problemów projekt ASPA ("Activating senior potential in ageing Europe") utworzył trzyczęściową metodę kierowania swoimi multidyscyplinarnymi celami badawczymi. Obejmuje ona uzyskanie wglądu we wpływ zachowania organizacyjnego i polityk publicznych na wykorzystanie potencjału mężczyzn i kobiet w wieku powyżej 50 lat. Kolejnym celem projektu jest uzyskanie szerszej wiedzy o wskaźnikach aktywności osób w wieku od 50 do 70 lat, zarówno w zakresie płatnej pracy, jak i niepłatnych aktywności (w szczególności opieki i pracy ochotniczej). Ten obszar zainteresowania odnosi się w szczególności do polityk dotyczących inwestycji w kapitał ludzki na przestrzeni całego życia. Po trzecie, projekt ASPA stawia sobie za cel identyfikację strategii polityki w odniesieniu do organizacji i władz państwowych, w celu stymulacji uczestnictwa osób starszych i zabezpieczenia inwestycji w kapitał ludzki na przestrzeni całego życia. Członkami konsorcjum są naukowcy zajmujący się różnymi dyscyplinami naukowymi obejmującymi demografię, ekonomię, socjologię, gerontologię, psychologię społeczną, zarządzanie zasobami ludzkimi oraz analizę polityki publicznej. Projekt ASPA wykorzystał ankiety prowadzone na dużą skalę w celu przeanalizowania zachowań pracodawców oraz badania analityczne i wywiady służące do utworzenia obrazu zachowań władz. Członkowie projektu usiłowali zidentyfikować dobre praktyki na poziomach przedsiębiorstwa, społeczeństwa obywatelskiego (krajowym lub lokalnym) i polityk władz ułatwiających ciągłe inwestowanie w wiedzę i umiejętności. Ustalono, że zaowocuje to wysokimi wskaźnikami aktywności dla osób w wieku od 50 do 70 lat. Główne konkluzje dotyczą szeregu istotnych obszarów. Na przykład europejscy pracodawcy nie są jeszcze gotowi na stawienie czoła zjawisku starzenia się europejskiej siły roboczej. Niewiele działań podejmuje się, aby zainwestować w starszych pracowników, zachęcić ich do pozostania w pracy do osiągnięcia oficjalnego krajowego wieku emerytalnego lub by zatrudniać starszych pracowników. Organizacje, które są bardziej otwarte na zróżnicowanie wśród pracowników i uznają różne i odmienne wymiary produktywności w ciągu całego życia cieszą się większymi sukcesami. Posiadają one większą zdolność do integracji starszych pracowników i czerpania korzyści z ich potencjału w porównaniu z organizacjami, które trzymają się jednego przyjętego obrazu doskonałego pracownika. Wyniki projektu ASPA niosą ze sobą poważne implikacje dla pracodawców, oferując im podstawę do ponownej oceny ich polityk dotyczących personelu w świetle nadchodzących zmian demograficznych. Projekt dostarcza również ważnych informacji o tym, jakie warunki panujące w organizacji mogą przyczynić się do stosowania dobrych praktyk w zakresie włączenia starszych pracowników. Władze państwowe również mają możliwość czerpania wiedzy z wyników projektu ASPA. Z pewnością ważne jest, aby zdać sobie sprawę z tego, że środki ukierunkowane w stronę podaży na rynku pracy prawdopodobnie nie przyniosą pożądanego rezultatu, jeżeli nie spotkają się z odpowiednim wsparciem i przyjęciem przez pracodawców. W Europie starsi pracownicy mają dużo do zaoferowania rynkom pracy UE, a wyniki projektu ASPA z powodzeniem podkreśliły korzyści ich zwiększonego włączenia w szeregi siły roboczej.
