Nowe spojrzenie na kwestię granic przyjmowania CO2 przez rośliny
Ponieważ CO2 jest kluczowym elementem fotosyntezy, naukowcy badali skutki podwyższonych poziomów CO2 na współczesne rośliny przez szereg lat. Dotychczas, większość roślin zdaje się mieć progi CO2, po przekroczeniu których nie mogą sobie poradzić i następuje przerwanie fotosyntezy. Wyniki te źle wróżą roślinom w obliczu nadchodzących zmian klimatu. Naukowcy pracujący we Włoszech zauważyli jednak, że miejscowe rośliny zdawały się być dobrze przystosowane do życia w obszarach o wysokim stężeniu CO2, w pobliżu kominów wulkanicznych. Dzięki funduszom UE powstał projekt PEA mający na celu porównanie różnic pomiędzy roślinami o wysokiej tolerancji na CO2 i poprzednio badanymi. W ramach projektu PEA oceniono, w jaki sposób fizjologia współczesnych roślin zaadaptowała się do wysokich poziomów CO2 w porównaniu z fizjologią skamieniałych roślin z okresów prehistorycznych, znanych z podwyższonych poziomów CO2. Wyniki są przełomowe bowiem zarówno współczesne, jak i skamieniałe rośliny wykazały wyraźne zdolności rozwijania mechanizmów pozwalających na radzenie sobie z podniesionymi poziomami CO2. Naukowcy projektu PEA twierdzą, że przeoczenie tych roślin, które wyewoluowały, aby rozwijać się w środowiskach bogatych w CO2, oznacza, że istniejące modele przewidujące, jaki wpływ na bioróżnorodność zbóż i dzikich roślin będą miały przyszłe zmiany klimatyczne, są błędne. Zespół naukowców zalecił włączenie danych z długotrwałych projektów badawczych badających reakcje roślin na podwyższone poziomy CO2 do przyszłych modeli. W szczególności, w ramach projektu PEA odkryto, że współczynnik fotosyntezy, fizjologia z nią związana oraz współczynnik transpiracji są kluczowymi wskaźnikami, różniącymi się u roślin żyjących w obszarach o wysokim stężeniu CO2. W wyniku prac nad projektem PEA wykazano, że współczesne rośliny mogą się adaptować do poziomów CO2 wyższych niż obecne i już to robią. Oczywiście taka ewolucja nie zachodzi w ciągu kilku dni. Jednak wyniki te najprawdopodobniej doprowadzą do dalszych badań oraz usprawnią modele atmosfera-biosfera związane z klimatem, wegetacją i sekwestracją węgla. Tego typu badania zapewnią, że europejscy decydenci będą lepiej przygotowani do podejmowania decyzji związanych z zarządzaniem i przeciwdziałaniem zmianom klimatycznym.