Spojrzenie do wnętrza skóry człowieka
Utrata prawidłowych czynności skóry skutkuje stanem zapalnym i zaburzeniami, takimi jak łuszczyca i łysienie. Skóra jest bogata w lipidy i kwasy tłuszczowe, które są konwertowane przez lipooksygenazy do bioaktywnych mediatorów nazywanych eikozanoidami. Lipooksygenazy są enzymami katalizującymi dodanie reszt tlenowych do kwasów tłuszczowych i mogą odgrywać rolę w zachowaniu integralności skóry. Niedawno odkryto, że syntetyzują nowe lipidy przyłączone do powierzchni komórek immunologicznych. Jednakże nadal brak danych na temat struktury i mechanizmów tych procesów. Kluczowym celem finansowanego ze środków UE projektu LOXEPI było zbadanie roli lipooksygenaz w fizjologii i patofizjologii naskórka. W tym celu naukowcy badali skórę człowieka i świni, poszukując eikozanoidów będących produktami estryfikacji z zastosowaniem wysokosprawnej chromatografii cieczowej (HPLC) i spektrometrii mas. Umożliwiło to zidentyfikowanie nowych, utlenionych produktów lipooksygenaz, które tworzą się wskutek oddziaływania różnych lipooksygenaz na kwas linolowy. Znacząca część prac została poświęcona opracowaniu odpowiednich metod i syntezie chemicznej standardów analitycznych, które można byłoby zastosować w badaniach skóry. Badanie położenia określonych lipidów w tkance naskórka doprowadziło do ciekawych obserwacji, które mogą wyjaśnić zależność położenia lipidu od jego funkcji. Korzystając z taśmy przylepnej naukowcy wyizolowali indywidualne warstwy lipidowe skóry ludzkiej i analizowali produkty lipooksygenaz. Dostarczyło to ogólnych danych na temat ich zawartości i dystrybucji w zdrowej skórze, jak również ich roli w procesach zapalnych i odpornościowych poprzez interakcje z możliwymi receptorami. Łącznie, badanie LOXEPI dostarczyło przełomowej charakterystyki zawartości lipidów w skórze ludzkiej. W dalszej perspektywie umożliwi to lepsze zrozumienie fizjologii i patofizjologii naskórka, a następnie opracowanie nowych metod leczenia nieprawidłowości skóry o podłożu zapalnym.
