European Commission logo
polski polski
CORDIS - Wyniki badań wspieranych przez UE
CORDIS
Zawartość zarchiwizowana w dniu 2024-05-28

Development of a strategy to treat limb-girdle muscular dystrophy (LGMD2A) using combined cell and gene therapy strategies

Article Category

Article available in the following languages:

Nowa terapia dystrofii mięśniowej

Obiektem prowadzonych w UE badań jest dystrofia mięśniowa (muscular dystrophy — MD), schorzenie występujące często w regionie baskijskim, na które dotąd nie ma lekarstwa.

Zdrowie icon Zdrowie

Dystrofia mięśniowa polega na tworzeniu się wadliwych mięśni, co skutkuje postępującym osłabieniem mięśni szkieletowych i obumieraniem komórek mięśniowych oraz tkanki mięśniowej. Występuje kilka postaci dystrofii mięśniowej. Szereg mutacji w genie Calpain 3 powoduje dystrofię mięśniową obręczowo-kończynową typu 2A (LGMD2A), a jak dotąd brak jest skutecznej metody leczenia tej odmiany dystrofii, występującej powszechnie w regionie baskijskim. Celem finansowanego przez UE projektu LGMD2A było znalezienie rozwiązania tego problemu poprzez badania na modelu komórkowym. Aby przetestować metody lecznicze ex vivo, uczeni opracowali nowatorski funkcjonalny ludzki model komórkowy LGMD2A, przejawiający zdolność do spontanicznego kurczenia się. Efektem są ludzkie miotubule, wykazujące większą dojrzałość, bardziej porównywalną z włóknami mięśniowymi. Ludzkie miotubule różnicowane na zewnątrzkomórkowych rusztowaniach są bardzo obiecującym modelem testowym, ponieważ obserwuje się w nich spontaniczne fale wapnia poprzedzające kurczliwość, a także dobrze rozwinięty wzorzec sarkomeryczny. Ludzkie miotubule z niedoborem Calpain 3 wykazują zwiększony stres oksydacyjny, wzrost wewnątrzkomórkowego poziomu wapnia oraz zmniejszoną ekspresję pompy wapniowej retikulum sarkoplazmatycznego: SERCA1 i SERCA2. Przetestowane zostanie dodawanie związków farmakologicznych mających na celu stabilizację poziomów wapnia i/lub zmniejszenie stresu oksydacyjnego. Wstępne wyniki wyglądają korzystnie, a kilka związków skutecznie obniża poziomy stresu oksydacyjnego dystroficznych miotubuli. Po zakończeniu wszystkich testów naukowcy zamierzają opatentować najbardziej obiecujący lek o potencjale klinicznym. Badacze z zespołu LGMD2A oczekują, że system modelowy okaże się pomocny podczas opracowywania łączonej terapii tej choroby i poszerzy bazę wiedzy w tym zakresie. Może również znaleźć zastosowanie w przypadku innych chorób mięśniowych lub kardiologicznych.

Słowa kluczowe

Dystrofia mięśniowa, terapia, LGMD2A, model komórkowy, miotubula, homeostaza wapnia, stabilizator, lek

Znajdź inne artykuły w tej samej dziedzinie zastosowania