Skip to main content
European Commission logo
polski polski
CORDIS - Wyniki badań wspieranych przez UE
CORDIS
Zawartość zarchiwizowana w dniu 2024-06-18

Exploring the salivary transcriptome of Ixodes ricinus, the Lyme disease vector in Europe, and the potential role of its cystatins in pathogen transmission

Article Category

Article available in the following languages:

Odkrywanie transkryptomu kleszcza przenoszącego chorobę z Lyme

Choroba z Lyme jest rozprzestrzeniana przez kleszcza pospolitego — Ixodes ricinus. Jako że wydzielanie śliny przez kleszcze ułatwia rozprzestrzenianie się patogenów, składniki śliny kleszczy mogą być celami tworzonych szczepionek przeciwkleszczowych.

Zdrowie icon Zdrowie

Liczne występowanie kleszcza I. ricinus w Europie i jego zakażenie Borrelią burgdorferi prowadzi do zwiększonego narażenia ludzi na tę infekcję. Finansowany przez UE projekt RICYSTVACANT2010 miał na celu zbadanie składników śliny kleszczy uczestniczących w rozprzestrzenianiu bakterii. Przed podjęciem tych prac naukowcy mieli bardzo ograniczoną wiedzę na temat genów I. ricinus ulegających ekspresji w strukturze pośredniczącej w rozprzestrzenianiu patogenu: gruczołach ślinowych kleszcza. Do identyfikacji transkryptów ulegających ekspresji uczestnicy projektu użyli metod wysokoprzepustowych. Projekt RICYSTVACANT2010 zgromadził ponad 27 500 sekwencji transkryptów kleszcza I. ricinus w GenBanku, dostarczając rozległej wiedzy o regulacji ich ekspresji genetycznej. Umożliwiło to opisanie wzorców transkrypcji 27 500 genów swoistych względem rodzaju tkanki i stadium rozwojowego, jak również funkcji czasu żerowania kleszcza. Skonstruowana baza danych transkryptomowych umożliwiła identyfikację proteomiczną około 1500 białek struktury pośredniczącej w rozprzestrzenianiu patogenu. Oprócz stworzenia baz danych transkryptomicznych i proteomicznych, badania przesiewowe bibliotek umożliwiły identyfikację cystatyn wydzielanych przez I. ricinus. Cystatyny kleszczy mogą zostać wykorzystane jako "ciche" antygeny w przyszłych szczepionkach przeciwkleszczowych. Naukowcy sklonowali 15 genów cystatyn i oszacowali ich specyficzność tkankową przy użyciu ilościowego PCR w czasie rzeczywistym jako funkcji czasu żerowania kleszcza. Uzyskano nadekspresję czterech zrekombinowanych cystatyn w organizmie prokariotycznym. Scharakteryzowano ich działanie jako inhibitorów proteaz cysteiny i przetestowano ich rolę w ludzkiej immunomodulacji. Charakterystyka farmakologiczna rekombinowanych cystatyn sugerowała ich funkcję immunomodulacyjną. Jedna z cystatyn od I. ricinus łagodziła objawy wywołanej doświadczalnie astmy u myszy. Wszystkie otrzymane dane są publicznie dostępne, aby wspierać dodatkowe projekty badawcze zajmujące się poszczególnymi gatunkami kleszczy i cyklami życiowymi oraz rozprzestrzenianiem ich patogenów.

Słowa kluczowe

Choroba z Lyme, kleszcz pospolity (Ixodes ricinus), rozprzestrzenianie patogenu, ślina kleszczy, cystatyny

Znajdź inne artykuły w tej samej dziedzinie zastosowania