Rola DKK3 w cukrzycy
Rodzina genów DKK to regulatory szlaku sygnalizacji Wnt. Wadliwą sygnalizację Wnt powiązano z zapaleniem, aterogenezą oraz regulacją metabolizmu glukozy. Badania kilku kohort sugerują, że składniki sygnalizacji Wnt wpływają na podatność na T2DM. Jak dotąd naukowcy nie byli zdolni wyjaśnić szlaków biologicznych uczestniczących w patogenezie T2DM. Naukowcy z projektu DKK3 T2DM (Wnt agonist Dickkopf 3 (DKK3) is a type 2 diabetes susceptibility gene) wybrali gen DKK3, aby zbadać jego rolę w T2DM. Ich celem było scharakteryzowanie DKK3 oraz określenie jego roli w sygnalizacji Wnt oraz funkcji w komórkach beta i wysepkach Langerhansa. Eksperymenty umożliwiły sprawdzenie hipotezy, zgodnie z którą DKK3 jest regulatorem sygnalizacji Wnt. Jakkolwiek, aby DKK3 mógł działać jako agonista Wnt, potrzeba obecności zarówno receptorów Frizzled Wnt, jak i koreceptorów białek związanych z receptorem lipoproteinowym. Naukowcy badali również wpływ nadekspresji i utraty ekspresji DKK3 na szlaki sygnalizacyjne Wnt. Co istotne, odkryto, że DKK3 aktywuje szlaki Wnt na etapie poprzedzającym przełącznik między szlakami sygnalizacji Wnt, zarówno zależnymi, jak i niezależnymi od β-kateniny. Badania naukowe wskazują, że niezależna od β-kateniny sygnalizacja Wnt odgrywa istotniejszą rolę w funkcjonowaniu wydzielniczych komórek wysepek Langerhansa. W celu wyjaśnienia funkcji DKK3 badacze scharakteryzowali sygnalizację Wnt przy użyciu linii komórek beta wyspiaka myszy i wyizolowanych mysich wysepek Langerhansa. T2DM powoduje wyniszczające powikłania, takie jak utrata wzroku, choroby układu krążenia i nerek, a w skrajnych przypadkach wymaga amputacji kończyn. Prace projektu umożliwiły lepsze wyjaśnienie patogenezy tej choroby na poziomie genetycznym. Zastosowania obejmują nowatorskie cele molekularne dla terapii genetycznej.
