Rola DKK3 w cukrzycy
Rodzina genów DKK to regulatory szlaku sygnalizacji Wnt. Wadliwą sygnalizację Wnt powiązano z zapaleniem, aterogenezą oraz regulacją metabolizmu glukozy. Badania kilku kohort sugerują, że składniki sygnalizacji Wnt wpływają na podatność na T2DM. Jak dotąd naukowcy nie byli zdolni wyjaśnić szlaków biologicznych uczestniczących w patogenezie T2DM. Naukowcy z projektu DKK3 T2DM (Wnt agonist Dickkopf 3 (DKK3) is a type 2 diabetes susceptibility gene) wybrali gen DKK3, aby zbadać jego rolę w T2DM. Ich celem było scharakteryzowanie DKK3 oraz określenie jego roli w sygnalizacji Wnt oraz funkcji w komórkach beta i wysepkach Langerhansa. Eksperymenty umożliwiły sprawdzenie hipotezy, zgodnie z którą DKK3 jest regulatorem sygnalizacji Wnt. Jakkolwiek, aby DKK3 mógł działać jako agonista Wnt, potrzeba obecności zarówno receptorów Frizzled Wnt, jak i koreceptorów białek związanych z receptorem lipoproteinowym. Naukowcy badali również wpływ nadekspresji i utraty ekspresji DKK3 na szlaki sygnalizacyjne Wnt. Co istotne, odkryto, że DKK3 aktywuje szlaki Wnt na etapie poprzedzającym przełącznik między szlakami sygnalizacji Wnt, zarówno zależnymi, jak i niezależnymi od β-kateniny. Badania naukowe wskazują, że niezależna od β-kateniny sygnalizacja Wnt odgrywa istotniejszą rolę w funkcjonowaniu wydzielniczych komórek wysepek Langerhansa. W celu wyjaśnienia funkcji DKK3 badacze scharakteryzowali sygnalizację Wnt przy użyciu linii komórek beta wyspiaka myszy i wyizolowanych mysich wysepek Langerhansa. T2DM powoduje wyniszczające powikłania, takie jak utrata wzroku, choroby układu krążenia i nerek, a w skrajnych przypadkach wymaga amputacji kończyn. Prace projektu umożliwiły lepsze wyjaśnienie patogenezy tej choroby na poziomie genetycznym. Zastosowania obejmują nowatorskie cele molekularne dla terapii genetycznej.
Słowa kluczowe
DKK3, cukrzyca, sygnalizacja Wnt, komórki beta, wysepki Langerhansa, β-katenina
