Mechanizm infekcji wirusowej
Pierwsza linia obrony komórki przed infekcją wirusową rozpoczyna się od wiązania RNA wirusa do wewnątrzkomórkowych receptorów rozpoznających patogeny (PRR). Te z kolei są poddawane zmianom konformacyjnym, aktywują i wchodzą w interakcje z cząsteczką białka adaptorowego MAVS. Po aktywacji MAVS inicjuje kaskadę sygnalizacyjną, która kończy się ekspresją genów interferonu (IFN). IFN to kluczowe cząsteczki sygnalizacyjne układu immunologicznego, które są wydzielane w przypadku infekcji i pomagają modulować odpowiedzi immunologiczne. Ostatnie dowody wskazują, że białko MAVS znajduje się w mitochondriach i peroksysomach. W mitochondriach MAVS indukuje stymulowaną interferonem ekspresję genu, podczas gdy peroksysomalne MAVS indukuje bezpośrednią i przejściową, niezależną od IFN ekspresję genów stymulowanych przez IFN. Ponadto geny docelowe peroksysomalnego i mitochondrialnego MAVS są różne, co sugeruje, że przekazywanie sygnałów z obu organelli może być skoordynowane w celu zapewnienia maksymalnej ekspresji genów przeciwwirusowych. Naukowcy uczestniczący w finansowanym przez UE projekcie VIROPERO (Temporal and spatial modulation of antiviral MAVS signalling) zbadali wrodzone mechanizmy odpornościowe, które są aktywowane na początku infekcji wirusowej, a w szczególności mechanizm rozpoznawania wirusów. W tym kontekście naukowcy zbadali medycznie istotne wirusy, takie jak wirus żółtej gorączki (YFV), wirus dengi i wirus Zika. Chociaż wirusy te różnią się pod względem tropizmu i skutków choroby, wykazują zdolność do modulowania wrodzonej odpowiedzi immunologicznej. Naukowcy wykorzystali plazmocytoidalne komórki dendrytyczne (pDC), najważniejsze źródło IFN w przypadku odpowiedzi na infekcję wirusową. Wyniki wykazały, że YFV potrafi stymulować pDC w celu wytwarzania cytokin przeciwwirusowych poprzez dwa różne szlaki sygnałowe. Co ciekawe, wielkość odpowiedzi przeciwwirusowej, w której pośredniczy cytokina, była narzucona przez mechanizmy wprowadzania wirusa. Wyniki badań dostarczają podstawowej wiedzy na temat stopnia plastyczności i złożoności mechanizmu wykrywania wirusów za pośrednictwem pDC. Co ważne, wyniki mają ogromny wpływ na sytuację społeczno-ekonomiczną, ponieważ mogą stanowić podstawę do opracowania przyszłych terapii przeciwwirusowych.
Słowa kluczowe
Receptory rozpoznające patogeny, MAVS, VIROPERO, wirus żółtej gorączki, plazmocytoidalne komórki dendrytyczne
