Zmniejszanie ilości prowirusa MVV we krwi
Opracowanie skutecznej szczepionki do zwalczania lentiwirusów małych przeżuwaczy (SRLV, small ruminant lentivirus), które atakują owce i kozy, okazało się dużym wyzwaniem dla naukowców. Wynika to z ograniczonych informacji na temat antygenów docelowych, ochronnych odpowiedzi immunologicznych i strategii szczepień. W ramach projektu MVAC badano najodpowiedniejsze geny zapewniające ochronę oraz najlepsze strategie szczepień. Badacze ocenili strategie podawania szczepionki DNA owcom zakażonym wirusem MVV, który wywołuje zapalenie mózgu i przewlekłe zapalenie płuc. U owiec zastosowano immunizację systemową z użyciem szczepionki zawierającej gen gag oraz interferon gag (gagIFN). Gen gag koduje prekursory wewnętrznych białek wirusowych otaczających genom retrowirusa. U badanych owiec wykazano znaczące zmniejszenie ilości prowirusa we krwi. Prowirus to genom wirusowy, który przyłączył się do DNA komórki żywiciela i jest biernie replikowany wraz z genomem żywiciela. Zespół badawczy stwierdził jednak, że ilość prowirusa w tkance płucnej zwierząt nie różniła się znacząco w porównaniu ze zwierzętami kontrolnymi. Odkryto również, że ilość prowirusa w krwi i tkankach owiec immunizowanych za pomocą genu gp150env, który koduje prekursory białek otoczki wirusa, była taka sama jak u zwierząt kontrolnych. Wyniki te wskazywały, że rozprzestrzenianie się wirusa poza tkankę płucną zostało ograniczone w wyniku immunizacji genem gag. Oznacza to, że systemowa immunizacja szczepionką DNA nie powstrzymywała zakażenia, natomiast powodowała zmniejszenie ilości prowirusa we krwi owiec immunizowanych genem gag. Zalecono badania na dużą skalę w celu dalszej oceny znaczenia tych danych.
