Wymrażanie grzyba wywołującego pleśń śniegową
Microdochium nivale może być przyczyną 50–90% strat zimowych upraw w obszarach, w których występują okresy mrozów. Jak nazwa wskazuje, grzyb ten potrafi rozwijać się pod pokrywą śnieżną. Jednakże zmiany klimatu spowodowały zwiększenie się potencjalnych strat. Co więcej patogen ma zdolność rozwijania się w wilgotnych, a jednocześnie chłodnych warunkach przy braku pokrywy śnieżnej. Zniszczenia upraw mogą być tak poważne, że konieczny może być ponowny zasiew odmiany wiosennej. W ramach projektu finansowanego ze środków UE "Ściana komórki-plazmolemma-cytoszkielet jako czujnik indukowanej zimnem odporności roślinnej na infekcje grzybicze" (Protect CROP) zbadano naturalne mechanizmy odpornościowe występujące w pszenżycie, mieszance pszenicy i żyta. Wystawienie roślin w fazie siewnej na działanie działanie niskich temperatur wywołuje odporność roślin na grzyby. Proces ten, znany jako hartowanie zimnem, polega na wywołaniu interakcji pomiędzy ścianą komórki, jej błoną a cytoszkieletem komórki. Do celów projektu należało określenie typu, zakresu oraz czasu trwania odpowiedzi odpornościowej na patogeny indukowane u roślin przez wymrażanie. Analiza roli, jaką odgrywa związek ściana komórki-plazmolemma-cytoszkielet w pobudzaniu odporności ujawniłaby wczesne sygnały występujące u roślin odpornych i nieodpornych. Zbadano również mechanizmy odpornościowe i interakcje patogen-gospodarz. Wyniki projektu okazały się bardzo zachęcające w zastosowaniu jako podstawa indukcji odporności upraw zimowych. Przedłużanie hartowania zimnem do 90 dni liniowo zwiększyło odporność na atak patogenu (do poziomu progowego), jednak zakres odporności w dużym stopniu zależy od charakterystyki genetycznej rośliny. Co ciekawe, epizod zimna jest "zapamiętywany", a roślina zachowuje odporność w warunkach odhartowywania nawet do czterech tygodni, podczas gdy bardziej zwarta ściana komórkowa powstaje "wyposażona" w funkcję biernej odporności. Mechanizmy odporności na działanie M. nivale wzbudzą zainteresowanie hodowców roślin mogących wprowadzić geny odporności na zimno do nowych linii zimowych odmian zbóż uprawnych. Działania w ramach projektu jako takie są obiecujące dla wszystkich stron zainteresowanych produkcją żywności. Obejmuje to genetyków, fizjologów roślin i przedstawicieli rolnictwa, którzy utrzymują się z wolnej od chorób produkcji upraw.
