Taniny w żywieniu zwierząt
Chociaż z taninami kojarzy się raczej proces barwienia skór, biocząsteczki tanin pełnią również inne funkcje w związku z ich zdolnością do wytrącania różnych związków organicznych, w tym białek i kwasów nukleinowych. Na podstawie najnowszych badań nad hodowlą zwierząt udowodniono, że czynniki, które początkowo mylnie uznawano za zmniejszające wartość odżywczą, decydują o tym, jak ważna jest obecność skondensowanych tanin w paszach, w związku z ich potencjalnym korzystnym działaniem na odżywianie i zdrowie zwierząt przeżuwających. Rośliny wytwarzają wiele różnych tanin, a struktura tanin może być bardzo zróżnicowana u poszczególnych gatunków i odmian roślin. W związku z tym, przed przystąpieniem do oceny wpływu tanin na dobrostan zwierząt, należy przeprowadzić drobiazgowe badania nad strukturalnym zróżnicowaniem tanin. Chcąc zająć się tym zagadnieniem, w ramach finansowanego przez UE projektu "Łączenie tanin, aktywności biologicznej i map genetycznych w wyjątkowym zbiorze plazmy zarodkowej wierzby" (Tannin Stracture QTL), naukowcy poddali analizie skład oraz strukturę tanin w liściach wierzby. Wyniki wykazały duże rozbieżności w całkowitej zawartości tanin, wielkości polimerów i składzie flawonoidów pomiędzy różnymi gatunkami wierzby. Wyizolowano taniny o kontrastowych strukturach i przetestowano je pod kątem ich właściwości przeciwpasożytniczych (przeciwrobaczych) w odniesieniu do chorobotwórczych larw pasożyta żołądka o nazwie Haemonchus contortus. Zgodnie z oczekiwaniami analiza składowych głównych ma doprowadzić do wskazania, które cechy tanin odpowiadają za zaobserwowane działanie przeciwrobacze. Wyniki tych badań dostarczyły nowych danych w kwestii struktury i składu tkanin, które okażą się niezwykle ważne w dziedzinie żywienia zwierząt. Ważny jest również fakt, że w ramach projektu Tannin Stracture QTL pokazano, że zastosowanie wierzby może zaowocować bardziej zrównoważonym systemem żywienia przeżuwaczy w UE.
