Biomarkery WZW typu C
Ostre WZW typu C jest chorobą o przebiegu łagodnym lub bezobjawowym i pozostaje niezdiagnozowane w 70–80% przypadków. Prowadzi to do przewlekłego zakażenia HCV, które jest główną przyczyną ostrej i przewlekłej choroby wątroby. Wczesne zastosowanie terapii interferonem alfa umożliwia wyeliminowanie ostrej fazy zakażenia w 95% przypadków. Konieczne jest więc odkrycie biomarkerów, które umożliwiłyby wczesne prognozowanie i przewidywanie szybkości oczyszczania organizmu z wirusów. Naukowcy z finansowanego przez UE projektu "Host and viral factors in acute hepatitis C" (HEPACUTE) postanowili ustalić mechanizmy przewlekłego utrzymywanie się wirusa w organizmie i odkryć odpowiednie markery wirusa i gospodarza. Biorąc pod uwagę zwiększoną zapadalność na przewlekłe zakażenie HCV w Egipcie, jednym z celów badania było poprawienie lokalnej wykrywalności choroby i radzenia sobie z nią poprzez ustanowienie dużej sieci współpracy. Konsorcjum użyło najnowocześniejszych metod genomiki, transkryptomiki i proteomiki jak i technologii immunologicznych i dotyczących wirusów. Różne aspekty zakażenia HCV zostały poddane badaniu, włączając w to genetykę gospodarza, patogenezę wirusową i odporność, proteomikę oraz mikro-RNA. Wykazano związek pomiędzy wynikiem zakażenia a polimorfizmami genetycznymi gospodarza. Pacjenci, których organizm oczyszcza się z wirusów, różnili się od przewlekle chorych wzorem ekspresji genów w komórkach dendrytycznych. Niniejsze odkrycie wyraźnie wskazuje na istotność tych komórek w zakażeniu HCV i współdziałanie z regulatorowymi limfocytami T. Podczas badania zespół poczynił inną ciekawą obserwację. Mianowicie, w ostrym zakażeniu większość sekwencji wirusowych jest umieszczana w wadliwych cząstkach. W połączeniu z informacją na temat odpowiedzi immunologicznej gospodarza można było wyjaśnić mechanizm wnikania wirusa. Badacze przewidują, że pomoże to w tworzeniu szczepionek prewencyjnych. Ważna część pracy była również poświęcona różnorodności sekwencji genomów HCV w ostrej i przewlekłej fazie zakażenia. Te dane, analizowane wraz ze zdolnością wirusa do unikania odpowiedzi immunologicznych, stanowią ciekawy, jak dotąd nieodkryty aspekt zakażeń. Wyniki projektu i doświadczeń zebranych w Egipcie niewątpliwie podniosą jakość opieki nad pacjentami chorującymi na WZW typu C i będą punktem wyjścia dla przyszłych badań.
Słowa kluczowe
Biomarkery, WZW typu C, układ odpornościowy, czynniki wirulencji, zakażenie ostre
