Utrzymanie ruchu na Bałtyku
Duże statki transportujące ładunki przez Morze Bałtyckie napotykają na poważne trudności podczas surowych zim, zwanych zimami z twardą pokrywą lodową, gdy całe morze zamarza. W przypadku dużych statków niezbędne jest często równoczesne użycie dwóch lodołamaczy w celu otwarcia odpowiednio szerokiego kanału, a statki czekające na pomoc pozostają unieruchomione przez kilka dni. W związku z nasileniem ruchu kraje z północnego regionu nadbałtyckiego coraz częściej muszą zmagać się z niekorzystnymi warunkami. W ramach finansowanego przez UE projektu ICEWIN ("Innovative icebreaking concepts for winter navigation") zajęto się badaniem sposobów na zwiększenie skuteczności rozwiązań wspomagających kruszenie pokrywy lodowej w Zatoce Fińskiej, głównie w odniesieniu do zbiornikowców do transportu ropy naftowej. Analizy skoncentrowano na wdrażaniu opracowanych rozwiązań technologicznych, a także na tworzeniu nowych form współpracy. Narzędzie symulacyjne opracowane w ramach projektu umożliwiło uwzględnienie czynników, takich jak nasilenie ruchu, liczebność i stan floty, warunki pogodowe oraz nowe scenariusze umów. Naukowcy odkryli, że wydajność lodołamaczy stosowanych obecnie w Zatoce Fińskiej nie jest skutecznie wykorzystywana, a także iż istniejąca flota handlowa może odgrywać ważną rolę w otwieraniu niezbędnych szlaków wodnych. Współpraca pomiędzy Estonią, Finlandią i Rosją może mieć znaczący wpływ na ten obszar. Nowe formy porozumień pomiędzy krajami i flotami mogą znacząco podnieść poziom usług bez konieczności wprowadzania kolejnych statków. Zespół projektu ICEWIN zaproponował sześć nowych koncepcji umów, które mogą znacząco wpłynąć na działania związane z kruszeniem pokrywy lodowej. Na przykład dzienne szlaki pokonywane przez promy można utrzymać, zwiększając po prostu ruch poprzez zaoferowanie rekompensat. Zapobiegnie to ponownemu zamarzaniu szlaków i wyeliminuje konieczność stosowania lodołamaczy. Ponadto rozkład jazdy statków można skoordynować w taki sposób, by w bliskiej odległości za statkami o większej mocy płynęły jednostki słabsze. Wdrożenie takich koncepcji będzie wymagało zmodyfikowania istniejących uregulowań prawnych. Zgodnie z tym, co zademonstrował zespół projektu ICEWIN, koordynacja działań poszczególnych krajów będzie odgrywać ważną rolę w usprawnianiu transportu w Zatoce Fińskiej w okresach zim z twardą pokrywą lodową. Wśród znaczących obopólnych korzyści można wymienić zapewnienie efektywności ekonomicznej w krajach północnego regionu nadbałtyckiego, a także niezawodność dystrybucji ropy naftowej i produkcji towarów ropopochodnych.