Badanie sieci kontrolujących wrażliwość insulinową
Oprócz diety, zgromadzone dowody wskazują na zaangażowanie koaktywatora-1 alfa receptora gamma aktywowanego proliferatorami peroksysomów (PPAR-gamma) (PGC-1alfa) jako gen podatności w cukrzycy typu 2 i otyłości. Poprzednie prace prowadzone przez członków konsorcjum Prepobedia wykazały, że ekspresja inhibitora genu PGC-1 alfa (p160MBP) jest kontrolowana przez gen Prep1, kluczowy czynnik rozwoju i funkcjonowania trzustki. Transgeniczne zwierzęta cechujące się niższymi poziomami genu Prep1 pokazały wzrost wrażliwości na insulinę, wiążąc ją z homeostazą energii i otyłością. Stawiając sobie za cel rozwój wiedzy o genie Prep1, finansowany ze środków UE projekt Prepobedia ("Novel prep1-dependent transcriptional networks in the control of insulin sensitivity") skupił się na nakreśleniu molekularnych mechanizmów jego funkcjonowania. Wykorzystując transgeniczne myszy ze specyficznym genem Prep1 naukowcy ujawnili rolę białek w metabolizmie lipidów. Analiza RNA i immunoprecypitacji chromatyny (ChIP) w embrionach myszy zidentyfikowała geny docelowe Prep1 i ułatwiła badania wpływu braku genu Prep1 lub jego mutacji. Wyniki wskazywały na to, że gen Prep1 w szczególności wywierał wpływ na podstawowe mechanizmy komórkowe i ważne geny, włącznie z genami Homeobox (Hox). W ramach przeprowadzonej na dużą skalę analizy genetycznej człowieka nie udało się zidentyfikować genu Prep1 jako przypuszczalnej przyczyny co najmniej kilku przypadków cukrzycy typu 2 lub otyłości. Przyczyną tego był fakt, że gen Prep1 wywarł wpływ na kluczowe funkcje, co zatarło skutki finalne. Faktycznie wykazano, że całkowity brak genu Prep1 doprowadzał do apoptozy komórek w warunkach uszkodzenia DNA w sposób p53-zależny. Spostrzeżenie to doprowadziło naukowców do zbadania genu Prep1 w przypadku raka, ujawniając nowy potencjał genu do pełnienia roli supresora nowotworów. Badanie Prepobedia ujawniło nowe aspekty funkcji genu Prep1 i zidentyfikowało jego udział w ważnych procesach komórkowych. Pomimo, iż nie udało się ujawnić konkretnego powiązania z zaburzeniami metabolicznym, uzyskane informacje powinny umożliwić lepsze zrozumienie potencjalnego wpływu mutacji genu Prep1 na zdrowie człowieka.
