Lepsze dostarczanie leków z plastrów skórnych
Systemy do przezskórnego podawania leków, pospolicie nazywane plastrami, dostarczają środek terapeutyczny z kontrolowaną szybkością poprzez skórę do krążenia i do narządów docelowych. Przewaga plastrów nad innymi postaciami leków polega na możliwości kontrolowanego uwalniania leku. Zwykle jest możliwe dzięki zastosowaniu porowatej membrany, pokrywającej zasobnik leku, lub cienkich warstw leku wbudowanego w klej, roztapiających się pod wpływem ciepła ciała. Najbardziej typowymi działaniami niepożądanymi przezskórnego podawania leków są podrażnienia skóry spowodowane przez klej. Inną wadą plastrów jest ich wyższa cena wynikająca z zastosowania syntetycznego polimeru. Prace w ramach finansowanego przez UE projektu BIOTRANSOS koncentrowały się na opracowaniu prostego systemu przezskórnego dostarczania leków o strukturze jednowarstwowej, która jednak pełni funkcję warstwy zewnętrznej, zasobnika leku i kleju. Aby zapobiec podrażnieniu skóry produkt musiałby być łatwo usuwalny po użyciu. Celem było opracowanie i ocena urządzenia składającego się z biozgodnej matrycy o właściwościach hydrożelu i zaawansowanej zdolności do reakcji na bodźce, która umożliwia uwalnianie substancji czynnej. Początkowo naukowcy analizowali przygotowywanie i charakterystykę polimerów najbardziej odpowiednich do tworzenia filmu i o najlepszych właściwościach mechanicznych. Stwierdzili, że filmy na bazie chitozanu mają najlepszą charakterystykę. Następnie starali się poprawić ich przyleganie do skóry. Dodawali w tym celu albo dostępny na rynku polimer wrażliwy na ciśnienie lub kwas poliakrylowy. Właściwości przylepne analizowano w testach tacku. Hydrofobowe powłoki filmu chitozanowego tworzono na bazie kwasów tłuszczowych a właściwości bariery z powłoką i bez niej porównywano z dostępnym na rynku plastrem. Mechanizm uruchamiania wyzwalania leku na powierzchni wypełnionej matrycy uzyskano wbudowując termoczuły polimer (PNiPAAm) w film. Na koniec przeprowadzono badania in vitro nad wyzwalaniem leku, aby określić wpływ modyfikacji powierzchni na właściwości uwalniania leku z filmu chitozanowego. Kinetykę uwalniania leku z filmu przed modyfikacją i po niej badano in vitro korzystając z dwóch różnych metod. Nowy plaster do przezskórnego podawania leków może znaleźć zastosowanie w leczeniu osteoporozy. Badania rozpoczęte w projekcie BIOTRANSOS są kontynuowane. Opracowano dwa nowe projekty dotyczące systemów do przezskórnego podawania leków do zastosowań chirurgicznych i w chorobach skóry.
