Nowe badania nad osłabieniem siły mięśniowej
Mięśnie szkieletowe i sercowy mają charakterystyczną strukturę, którą tworzą sarkomery. Daje ona mięśniom możliwość skurczu. Coraz więcej danych wskazuje, że w szlakach sygnałowych sarkomerów pośredniczą po części dwa główne białka: tityna i nebulina. Zaburzenia zdolności mięśni do skurczu obserwuje się w przebiegu wielu chorób. Mogą one być wtórne, jak w przypadku chorób metabolicznych lub przewlekłej niewydolności serca, lub mogą być bezpośrednią przyczyną braku aktywności fizycznej. Wszystkie te obserwacje zebrane razem ukazują złożoność zależności między aktywnością mięśnia, metabolizmem, trybem życia a chorobami przewlekłymi. Zależności te wymagają dalszych badań. Naukowcy z finansowanego przez UE projektu SARCOSI(odnośnik otworzy się w nowym oknie) (Sarcomere based signals in muscle remodelling) postanowili wyjaśnić, jak powstaje upośledzenie w zdolności mięśni do skurczy w przebiegu różnych chorób oraz jak pogłębia ono stan patologiczny. W skład konsorcjum wszedł interdyscyplinarny zespół naukowców i ekspertów klinicznych w analizowanej dziedzinie z Brazylii, Japonii i USA. Szczególny nacisk położono na rolę nebuliny, która jest niezbędna do utrzymania struktury sarkomerów oraz generowania siły w miofibrylach. Konsorcjum prowadziło badania na pacjentach z miopatią nemalinową, w której brak jest białka nebuliny. Badacze zidentyfikowali szereg mutacji genu nebuliny, które uczestniczą w rozwoju tej choroby. Na tej podstawie wyhodowali myszy modelowe z tymi mutacjami i z powodzeniem zidentyfikowali biomarkery molekularne. Biomarkery te zwalidowano do użytku w rozpoznawaniu miopatii u człowieka. Będą mogły też znaleźć zastosowanie w testowaniu skuteczności potencjalnych leków przywracających funkcje mięśniom. Łącznie inicjatywa SARCOSI przełożyła się na stałą platformę do wspólnych, międzynarodowych projektów badawczych nad zaburzeniami spowodowanymi nieprawidłową przebudową mięśni. Dalsze badania pomogą w utworzeniu innowacyjnych rozwiązań problemu patologicznej struktury i wyniszczenia tkanki mięśniowej. Ma to szczególne znaczenie wobec coraz częstszego występowania otyłości oraz starzenia się populacji.
