Skip to main content
Przejdź do strony domowej Komisji Europejskiej (odnośnik otworzy się w nowym oknie)
polski polski
CORDIS - Wyniki badań wspieranych przez UE
CORDIS
Zawartość zarchiwizowana w dniu 2024-06-18
"Development of selective antagonists and subtype selective ligands for the D-myo-inositol 1,4,5-trisphosphate receptors."

Article Category

Article available in the following languages:

Nowoczesne próbniki do badania sygnalizacji wewnątrzkomórkowej

Zrozumienie procesów komórkowych często wymaga zaprojektowania cząsteczek działających pobudzająco lub hamująco na szlaki sygnalizacyjne. W tym kontekście, naukowcy europejscy połączyli prace in silico z biologią komórkową i chemią w celu zaprojektowania i zsyntetyzowania nowych ligand.

Receptor trifosforanu inozytolu (IP3) jest białkiem błony komórkowej, znajdującym się w retikulum endoplazmatycznym komórki. Jest aktywowany przez przekaźnik wewnątrzkomórkowy, jakim jest związek trifosforan inozytolu i działa jako kanał wapniowy. Jego rola polega na kontrolowaniu różnych procesów komórkowych i fizjologicznych, w tym podziału komórki, proliferacji i apoptozy. Finansowany ze środków UE projekt SELECTIPROBE obrał sobie za cel opracowanie nowych ligand to zbadania roli różnych receptorów IP3 w procesie wewnatrzkomórkowej sygnalizacji wapniowej. Takie selektywne ligandy byłyby przydatne w definiowaniu szczególnej roli, jaką każdy z podtypów receptora IP3 odgrywa w funkcji komórkowej i chorobach, takich jak arytmia i przerost mięśnia sercowego. Ponadto, celem konsorcjum było wyprodukowanie selektywnych i silnych antagonistów nie-inozytolowych receptora IP3, których zadaniem byłoby blokowanie aktywności receptora IP3 w momencie wystąpienia zaburzenia funkcji. W tym celu naukowcy przeprowadzili badania przesiewowe in silico i dzięki zaawansowanej technologii zidentyfikowali obiecujące związki. Zostały one następnie poddane badaniom przesiewowym przy użyciu spektroskopii STD NMR pod kątem tworzenia wiązań z białkami w miejscach wiązań białek i fosforanów. Aktywność związków została bardziej szczegółowo określona przy użyciu różnych testów komórkowych. Naukowcy dokonali syntezy tiazolidyny i zidentyfikowali interakcje wiązania z galaktozylem — albuminą ludzkiego osocza. Wykonali również badania krystalografii rentgenowskiej, aby poznać strukturę 3D trzech związków tiazolidonu i wybrali grupę cząsteczek o domniemanym działaniu hamującym. Te wnioski zainspirowały dalsze doświadczenia w modelowaniu, których celem ma być opracowanie nowych struktur oraz uzyskanie najbardziej skutecznych inhibitorów. Oczekuje się, że prace te pomogą w zrozumieniu roli różnych receptorów IP3 w procesach zdrowotnych i chorobowych.

Znajdź inne artykuły w tej samej dziedzinie zastosowania