Ocena narzędzi cyfrowych na potrzeby europejskiej agroekologii
Chociaż istnieje wiele inicjatyw mających na celu zwiększenie wykorzystania narzędzi cyfrowych w rolnictwie, niewiele z nich ocenia, w jaki sposób narzędzia te są zgodne z zasadami agroekologii, takimi jak różnorodność, gospodarka o obiegu zamkniętym i współtworzenie wiedzy. Projekt D4AgEcol(odnośnik otworzy się w nowym oknie) pozwolił systematycznie rozwiązać ten problem. „Transformacja cyfrowa nie jest w sposób automatyczny korzystna dla agroekologii", mówi koordynator projektu Andreas Meyer-Aurich z Instytutu im. Leibniz Inżynierii Rolnej i Biogospodarki(odnośnik otworzy się w nowym oknie). „Nie chcieliśmy dodawać technologii, ale ocenić to, co już funkcjonuje i zrozumieć jego rzeczywistą wartość”. W ramach działanie koordynacyjne i wspierające(odnośnik otworzy się w nowym oknie) (CSA) programu „Horyzont Europa” konsorcjum dokonało przeglądu ponad 100 narzędzi i systemów cyfrowych w całej Europie, analizując, w jaki sposób każdy z nich przyczynia się do zrównoważonego rolnictwa. Ocenę przeprowadzono w oparciu o ramy oparte na 10 elementów agroekologii FAO(odnośnik otworzy się w nowym oknie), obejmujących m.in. efektywne wykorzystanie zasobów, odporność i równość społeczną. „Wykorzystaliśmy 10 elementów FAO jako wskazówki, aby przekonać się, gdzie transformacje cyfrowa wspiera, a gdzie koliduje z agroekologią”, wyjaśnia Meyer-Aurich. Rezultatem jest wykaz online(odnośnik otworzy się w nowym oknie) zawierający otwarte dane na temat funkcji, kosztów i znaczenia ekologicznego każdego narzędzia. Wykaz pomaga badaczom i decydentom porównywać technologie i identyfikować luki, w których innowacje mogłyby lepiej służyć celom agroekologicznym.
Określenie skutecznych rozwiązań
Na podstawie 12 studiów przypadku obejmujących wiele podmiotów oraz uprawę roli i hodowlę zwierząt, sadownictwo i systemy agro-leśne, zespół zbadał, w jaki sposób rolnicy, doradcy i twórcy rozwiązań postrzegają potencjał transformacji cyfrowej jako czynnika wspomagającego agroekologię i rolnictwo ekologiczne, a także bariery, które ograniczają ten potencjał. Przykładowo warsztaty mające na celu ocenę wykorzystania robotów rolniczych do siewu i pielenia na ekologicznych farmach buraka cukrowego wskazały na kontrolę erozji i nieaktualne przepisy jako kluczowe wyzwania utrudniające szersze zastosowanie. Ich wyniki pokazały, że choć narzędzia cyfrowe mogą usprawnić zbieranie danych, ich śledzenie i zarządzanie glebą, to wiele z nich nadal jest tworzonych z myślą o systemach o dużym nakładzie pracy i niedostępnych dla mniejszych lub bardziej zróżnicowanych gospodarstw rolnych. D4AgEcol Ramy oceny(odnośnik otworzy się w nowym oknie) narzędzi cyfrowych mogą pomóc w stawieniu czoła tym wyzwaniom i rozwoju tych technologii.
Dowody na potrzeby tworzenia polityki
Kluczowym rezultatem jest zestaw arkuszy informacyjnych(odnośnik otworzy się w nowym oknie) wskazujących potencjał narzędzi cyfrowych wspierających agroekologię oraz szczegółowa analiza barier technologicznych. Ponadto w ramach projektu opracowano siedem krajowych map drogowych określających potrzeby zaangażowanych krajów europejskich oraz europejską mapę drogową wskazującą działania wspierające wspólną politykę rolną(odnośnik otworzy się w nowym oknie) (WPR) i Europejski Zielony Ład(odnośnik otworzy się w nowym oknie). Wyniki opublikowano w dokumencie orientacyjnym(odnośnik otworzy się w nowym oknie). Łącznie wyniki te mogą pomóc decydentom w skuteczniejszym włączaniu transformacji cyfrowej do procesu przechodzenia Europy na rolnictwo ekologiczne. Ponadto wyniki projektu D4AgEcol informują o programach badawczych i sygnalizują przyszłe priorytety finansowania transformacji cyfrowej rolnictwa. Projekt D4AgEcol odgrywa również kluczową rolę w realizacji Cyfrowy Klaster Agroekologii(odnośnik otworzy się w nowym oknie), sieci siedmiu projektów programu „Horyzont Europa”, w tym PATH2DEA, który działa na styku technologii i rolnictwa ekologicznego. Jego zasoby i struktura są obecnie włączane do wspólnej bazy wiedzy klastra i będą przyczyniać się do Europejskiego Partnerstwa na rzecz Badań i Innowacji w dziedzinie Agroecologii(odnośnik otworzy się w nowym oknie). „Chociaż można dostrzec pewien potencjał transformacji cyfrowej w zakresie agroekologii, brakuje wiedzy na temat skutków dla wielu aspektów agroekologii”, dodaje Meyer-Aurich. „Wyraźnie potrzebne są bardziej kompletne badania nad wpływem narzędzi i technologii cyfrowych na systemy rolnicze i środowisko”. W istocie projekt D4AgEcol pokazał, w jaki sposób transformacja cyfrowa, stosowana w sposób przemyślany, może przyczynić się do przejścia Europy na rolnictwo zgodne z naturą, a nie w konflikcie z nią.
