U podstaw organogenezy układu limfatycznego leży aktywność homeoproteiny
Jak wiadomo, wiele onkogenów i genów supresorowych koduje czynniki transkrypcyjne kluczowe dla regulacji procesów rozwojowych. Choć większość mechanizmów molekularnych związanych z organogenezą układu limfatycznego pozostaje nieznanych, ostatnie badania wskazują, że istotną rolę odgrywają w nich czynniki transkrypcyjne zawierające homeodomenę. Jedną z takich homeoprotein jest Pbx1. Wiąże ona DNA z podzbiorem białek Hox, w tym z onkoproteiną Hox11, która gromadzi się w przypadku ostrej białaczki z komórek T. Uczestnicy projektu "Rola homeoprotein w rozwoju układu limfatycznego" (Hinlod), wykorzystując modele mysie oraz podejście komórkowe i biochemiczne, opisali skutki aktywności Pbx1 i Hox11. Wyznaczyli sieć genetyczną regulującą ekspansję komórek mezenchymalnych śledziony i wykazali kluczową rolę szlaku Pbx1-Hox11 w ontogenezie śledziony. Głównym celem projektu było zidentyfikowanie i scharakteryzowanie nowych sieci molekularnych regulowanych przez onkogenne czynniki transkrypcyjne podczas organogenezy. Wymagało to szczegółowych badań prowadzących do identyfikacji genów docelowych związanych ze wzrostem oraz sieci regulacyjnych zarządzanych przez homeoproteiny Pbx1 i Hox11 podczas organogenezy układu limfatycznego. W ciągu pierwszych 24 miesięcy projektu, dzięki zastosowaniu analizy mikromacierzy, zidentyfikowano geny regulowane przez zbiór onkogennych czynników transkrypcyjnych podczas rozwoju narządów. Przeprowadzono także analizę bioinformatyczną i wskazano potencjalne geny docelowe wspomnianych czynników transkrypcyjnych. Obecnie trwają prace nad weryfikacją genów docelowych z użyciem łańcuchowej reakcji polimerazy z odwrotną transkryptazą (RT-PCR) oraz analizy immunohistochemicznej. W ramach projektu Hinlod udało się zweryfikować kilka potencjalnych celów i wyjaśnić szlaki rozwojowe kontrolowane przez badane czynniki transkrypcyjne. Wyniki badania wskazują, że podczas organogenezy niektóre szlaki docelowe wiążą się z proliferacją i różnicowaniem komórek progenitorowych. Ostatecznym celem projektu jest pełne wyjaśnienie sieci genetycznych i transkrypcyjnych leżących u podstaw rozwoju narządów. Partnerzy projektu uważają, że jeśli geny docelowe onkogennego czynnika transkrypcyjnego oraz szlaki rozwojowe można zidentyfikować podczas organogenezy, łatwiej będzie zrozumieć, jak aktywność na poziomie molekularnym indukuje transformację komórkową i progresję guza.
