Zwalczanie nowotworu na poziomie chromosomów
Telomery umożliwiają też podział komórek i mogą skrywać tajemnice dotyczące innych mechanizmów odpowiadających za podział komórek, na przykład procesu starzenia się czy rozwoju raka. Krótsze postacie telomerów łączone są z szeregiem różnych odmian raka. Bogate w guaninę (G) sekwencje kwasu nukleinowego mają tendencję do tworzenia czteroniciowych struktur zwanych kwadrupleksami. Jedną z takich struktur u ludzi jest powtarzalna sekwencja telomeryczna. Szczególnie istotne dla leczenia nowotworów są substancje łączące się z telomerami i stabilizujące je (ligandy). Z G-kwadrupleksem wiąże się wiele ligand, ale do tej pory większość z nich charakteryzowała się płaską budową, dzięki której mogły układać się na nim warstwami. Odkrywszy przypadkowo, że z ludzkim telomerycznym G-kwadrupleksem mogą wiązać się spiralnie zwinięte cząsteczki zwane foldamerami, europejscy badacze utworzyli projekt "Foldamery: nowa rodzina ligand G-kwadrupleksowych" (FAR-QUAD), aby zbadać i scharakteryzować mechanizm działania tego zjawiska. Naukowcy dokonali syntezy 12 różnych foldamerów i określili swoistość potrzebną do stabilizacji struktury kwadrupleksu w porównaniu ze strukturą dupleksową. Oprócz tego przeprowadzili badania aktywność struktur i określili cechy strukturalne, jakie powinien posiadać dobry kwadrupleks. Następnie zbadano zdolności stabilizacyjne foldamerów szczególnie w odniesieniu do kwadrupleksów DNA. Okazało się, że najlepszym ligandem jest foldamer 8. Dalsze badania potwierdziły selektywność foldameru 8 w sekwencjach kwasu nukleinowego ze strukturą G-kwadrupleksu, bez swoistości dla sekwencji (główne wiązanie z bogatymi w G oligonucleotidami), wskazując w ten sposób kierunek dalszych badań, polegających na wykorzystaniu foldameru 8 jako probierza innych struktur G-kwadrupleksu w całym genomie. Badania metodą dyfrakcji promieniowania rentgenowskiego powinny pozwolić naukowcom zaobserwować szczegóły interakcji między ligandem a miejscem wiązania, a w przyszłości zaprojektować foldamery swoiste dla różnych sekwencji. Wyniki projektu FAR-QUAD mają znaczące implikacje dla metod leczenia nowotworów ukierunkowanych na telomeryczne zakończenia chromosomów.
