Produkcja nowych leków stosowanych w terapii zespołu kardiometabolicznego
Jednym z objawów zespołu kardiometabolicznego jest stan zapalny obejmujący ważne obszary, takie jak tkanka tłuszczowa, wątroba i komórki układu odpornościowego. Prawdopodobnym winowajcą jest grupa cząsteczek zwanych cytokinami stanu zapalnego, która uruchamia łańcuch procesów, mogących doprowadzić do powikłań w przypadku otyłości. Niewiele jednak wiadomo o adipocytokinach i skutkach ich działania, mogących być zalążkiem takich schorzeń, jak arterioskleroza, cukrzyca typu 2 i reumatoidalne zapalenie stawów. Prace zespołu projektu ADAPT ("Adipokines as drug targets to combat adverse effects of excess adipose tissue") miały na celu zidentyfikowanie adipokin, które można by modulować za pomocą nowych leków, a w ten sposób eliminować związany z otyłością stan zapalny i inne przykre dolegliwości wynikające z nadmiaru tkanki tłuszczowej. Naukowcy projektu ADAPT skoncentrowali się na znalezieniu nowych adipokin i określeniu sposobów komunikacji pomiędzy tymi związkami a innymi kluczowymi czynnikami molekularnymi uczestniczącymi w przebiegu chorób związanych z otyłością. Ich ustalenia mają szansę znacząco przyspieszyć prace nad nowymi lekami, a w szczególności nad lekami przeciwcukrzycowymi. Zespół zidentyfikował i scharakteryzował nowe adipokiny i biomarkery. Wykryto komunikację pomiędzy makrofagami (komórkami związanymi z odpornością) a komórkami tłuszczowymi i preadipocytami, które mogą się przekształcić w dojrzałe komórki tłuszczowe. Zbadano także drobiazgowo zależności między ekspresją adipokin a różnymi objawami klinicznymi zespołu metabolicznego. Co więcej, opracowano nowe metody badań pozwalających wykryć przepływ sygnałów pomiędzy kwasami tłuszczowymi a adipokinami. Zmniejszona wrażliwość na insulinę jest najistotniejszą cechą cukrzycy typu 2, a naukowcy projektu ADAPT wyjaśnili szczegóły sposobu działania lipazy hormonowrażliwej w insulinooporności. Naukowcy przebadali białko o nazwie peptydaza dipeptydylowa-4 (DPP4) jako nową adipokinę, która może okazać się ogniwem łączącym otyłość i zespół metaboliczny. Umiejscowienie tkanki tłuszczowej może być ważnym czynnikiem, skłaniającym naukowców do badań zależności pomiędzy wagą serca a tkanką tłuszczową umiejscowioną w rejonie brzucha i klatki piersiowej. Zgromadzono także dane dotyczące dynamiki przemian tkanki tłuszczowej w zdrowym i w chorym organizmie. W ramach projektu ADAPT sklasyfikowano tkankę tłuszczową jako swego rodzaju tkankę hormonalnie aktywną (narząd endokrynny). Z tego powodu wydzielanie cząsteczek, które wytwarza, może być zwiększane lub zmniejszane, co ma na celu kontrolowanie ich chorobotwórczego działania na inne komórki i tkanki. Opracowanie na tej podstawie nowych preparatów farmaceutycznych może zrewolucjonizować opiekę zdrowotną oraz pomóc w walce z plagą otyłości.
